Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Καρδιά





"Μία συγκινητική διαφήμιση που ίσως να σας κάνει να θελήσετε να γίνετε
δωρητές οργάνων"






Εγώ, είμαι δωρητής οργάνων, όπως φαίνεται από την κόκκινη καρδούλα κάτω δεξιά στην
άδεια οδηγήσεώς μου. Λόγω διαβήτη είχα σταματήσει να είμαι, το 2004 που διαγνώστηκα,
αλλά πέρσι που την ανανέωσα, τους ρώτησα αν είναι σίγουρο ότι δεν μπορώ να είμαι δωρητής,
και μου είπανε ότι μπορώ!"







Ήταν και ο πατέρας μου δωρητής.
Δεν το ήξερε κανείς (δεν το είχε διαφημίσει στο μπλογκ του, ούτε είχε μπλογκ).
Δεν το είχε πει σε κανέναν.
Το ανακάλυψα στα χαρτιά του πριν 10 μήνες, εφτά χρόνια αφού πέθανε.
Και έγινα ακόμα πιο περήφανος γι' αυτόν.




Έτσι, νομίζω πρέπει να ελκύονται οι άνθρωποι να καταλάβουν την σημασία του να είσαι δωρητής. Με διαφημίσεις σαν αυτήν που με έκανε να γράψω αυτήν την ανάρτηση μόλις την είδα. Και να μην αισθάνονται την ανάγκη να το διαφημίσουν πουθενά, ότι είναι δωρητές.

Στην Ελλάδα δεν είναι έτσι τα πράγματα πια. Ένα θέμα σε περίοπτη θέση στην καρδιά αυτού του μπλογκ, από τον Απρίλιο του 2011, είναι εκείνο που με κάνει να ντρέπομαι και να λυπάμαι για την χώρα. Να λυπάμαι για εκείνους τους φανφαρώνους-Χατζηαβάτηδες που νομίζουν ότι αποκτούν ανβόγκ αίγλη υποστηρίζοντας τον νόμο που Εικάζει την Συναίνεση του κάθε πολίτη να γίνει δωρητής οργάνων. Και πρέπει ένας πολίτης να πάει να γραφεί σε λίστα για να αρνηθεί.

Στην συζήτηση τότε είχα προτείνει πως δεν είναι δημοκρατικό να εικάσεις την συναίνεση οποιουδήποτε πολίτη.
Είχανε απαντήσει Όχι! είναι δημοκρατικό! Το κάνουνε και στην Αυστρία!
Ποιά Αυστρία; εκεί που τον Μάρτιο του 1938 κάνανε την Anschluss και η Αυστρία καλωσόρισε την Ναζιστική Γερμανία και μετά είχανε θυμώσει με τους Γερμανούς γιατί δεν τέλειωσαν σωστά την δουλειά 7 χρόνια αργότερα; Αυτήν την χώρα φέρνετε για παράδειγμα; Τι Ελλάδα, τι Αυστρία έ; μπατζανάκηδες!

Δεν μπορείς να εικάσεις την θέληση κάποιου άλλου και να το πεις αυτό δημοκρατικό, επέμεινα!
-Μπορώ!
-Δεν μπορείς!
-Μπορώ!
-Δεν μπορείς!
-Μπορώ!
-Δεν μπορείς!

Μάτια μου δεν μπορείς να κρατάς λίστες αντιφρονούντων σε δημοκρατικό πολίτευμα, πρότεινα!
-Μα γιατί όχι; οι λίστες θα είναι μυστικές!

Η συζήτηση τότε ήταν λυπηρή. Δυό τρεις κακομοίρηδες είχανε καβαλήσει το θέμα για να αποκτήσουν βάθρο εκ του οποίου να αρέσκονται ως καλύτεροι των άλλων, και αυθαίρετα εικάζανε πως είναι δημοκρατικότατη διαδικασία να εικάσει το κράτος τι θέλεις να κάνεις με το κορμί σου, και να μπεις σε μυστική λίστα αν δεν συμφωνείς με το κράτος. Οι άλλοι που δεν συμφωνουσανε να τους βλέπουνε σα δωρητές θέλουνε-δε-θέλουνε απαντούσανε, Να πάρει το κράτος τ' @ρχίδι@ μου! Το επίπεδο της συζήτησης ήταν κάπου εκεί.

Η συζήτηση που πρότεινα εγώ, σχετικά με το κατά πόσο είναι δημοκρατικό αυτό, έπεφτε σε κουφά αυτιά, εδώ στην γενέτειρα της δημοκρατίας τρομάρα να μας έρθει...

Η πλάκα η μεγάλη είναι ότι εκείνοι που θέλαν την Εικαζόμενη Συναίνεση δεν ήταν οι ίδιοι δωρητές (το είχανε παραλείψει). Και εγώ που αντιτίθεμαι βίαια σε τέτοια δικτατορικά βήματα, ακόμα και ναζιστικά ίσως, εγώ είμαι δωρητής. Και ο πατέρας μου ήταν! χωρίς καν να το ξέρω.

Μπαμπά, καλώς σε βρήκα.
Ασ' τους φανφαρόνους να πιστεύουν ότι είναι σημαντικοί.
Ου γαρίδες καβούρια αστακούς τι ποιούσι...


Είδα την διαφήμιση και μου τα θύμισε αυτά...











4 σχόλια:

  1. Θελησα (και εξακολουθω να θελω) να γινω δωρητης.

    Αλλά μου το απαγορεψαν οι γιατροι. Κουβαλαω καποια μονιμη βλαβη (αμαρτιες της εφηβειας) που ειναι εντελως ακινδυνη για μενα αλλά (πιθανοτατα) θανατηφορα για οποιον θελησει να χρησιμοποιησει οποιοδηποτε δικο μου οργανο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου κάπταιν, κι' αν ακόμα δεν μπορείς να είσαι ο ίδιος δωρητής, το δώρο που δίνεις, και είναι πραγματικό, είναι, ότι ο τρόπος που υποθέτω ότι μιλάς στην όποια συζήτηση περί του θέματος ίσως να ελκύσει κάποιον άλλον να γίνει δωρητής. Δεν είναι άραγε και αυτό ένα δώρο από εσένα για όλους μας. Και ιδίως όταν αυτός ο κάποιος άλλος θα το αποφασίσει ο ίδιος, αντί να το αποφασίσει το "δημοκρατικό" κράτος για ελόγου του...

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα Δημήτρη. Χιόνισε στα βουνά σας ή όχι ακόμα; Στο νησί μόλις (πριν δυο τρεις μέρες) σταμάτησαν οι νοτιάδες και έπιασαν τα κρύα.

    Ωραίο το βίντεο. Γκούγκλισα τον τίτλο του και το είδα στο youtube. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι ο παραλληλισμός της πόλης με το ανθρώπινο σώμα. Ότι αυτός μπορεί να συγκινήσει τους κατοίκους της πόλης, και όλους τους Αμερικανούς κατ' επέκταση, ώστε να γίνουν δωρητές οργάνων. Είναι εντυπωσιακό γιατί δείχνει ότι οι δημιουργοί του βίντεο ήδη γνωρίζουν το ενδιαφέρον των νεοϋορκέζων για την πόλη που τους περιβάλλει. Δυστυχώς, δε μπορώ να φανταστώ ότι κάτι αντίστοιχο για την Αθήνα θα συγκινούσε τους Αθηναίους / Έλληνες.

    Δεν σε προλαβαίνουμε πια. Γράφεις με απίστευτη ταχύτητα. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το γύρισε σε κρύο χτες, αλλά τίποτα χιόνι ακόμα :-)

      Πράγματι η Νέα Υόρκη είναι μια πόλη "ζωντανή" και οι Νεουρκέζοι την βλέπουν ακριβώς έτσι, σαν ένα οργανικό μέρος της ζωής τους από αυτήν και για αυτήν... Και εμένα μου "λείπει" με διαφορετικό τρόπο από άλλες πόλεις, όχι σαν τοποθεσία αλλά σαν μια συνεχής πηγή ενεργητικότητας, ένας διαφορετικός πλανήτης, ένα άλλο σύμπαν --και οι δημιουργοί του βίντεο είναι μέρος της πόλης :-)

      Η Αθήνα είναι μια πόλη που προκαλεί στρες από την δισλειτουργηκότητά της ενώ η Νέα Υόρκη είναι η μπαταρία που σε βοηθά να ανταπεξέλθεις στο καθημερινό στρες της ζωής με την δύναμη της ταυτότητάς της την οποία μοιράζεσαι. Την μεγαλύτερη επαγγελματική μου επιτυχία την είχα, και ακόμα την έχω καθημερινά, εκεί!

      Γράφω γρήγορα; έ... που και που κινούμαι με ταχύτητες Νέας Υόρκης :-)))

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.