Λεπτομέρεια

Βήμα, 11 Απριλίου, 2013:

"Στο μεταναστευτικό, η ομάδα τάσσεται υπέρ των μεταρρυθμίσεων σε ένα νέο πλαίσιο που θα δίνει δυνατότητα στους μέχρι των ημι-παράνομους μετανάστες να αποκτήσουν την αμερικανική υπηκοότητα"

"ημι-παράνομοι"
Μόνο στο Ελλάντα υπάρχει τέτοια λέξη και νόημα.

Η ελλιπής πληροφόρηση από ανεύθυνους ερασιτέχνες σίγουρα πρέπει να έχει παίξει τον ρόλο της στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης για όλα τα θέματα στην Ελλάδα.

Κατ' αρχάς είναι περίεργο το ότι όταν γράφεται ένα άρθρο σε Ελληνική εφημερίδα, το οποίο μεταφέρει τα λεγόμενα άλλου άρθρου ξένης εφημερίδας, σπάνια ο αρθρογράφος ενοχλείται με την λεπτομέρεια του να παραθέσει σύνδεσμο προς το αρχικό άρθρο το οποίο αναφέρει.

Στην προκειμένη περίπτωση, ένα απλό ψάξιμο στην εφημερίδα Washington Post εδώ και εδώ, μας δίνει ορισμένες πληροφορίες τις οποίες το Βήμα δεν θεώρησε αρκετά σημαντικές για να τις αναφέρει και να τις ξεκαθαρίσει:

Η κίνηση σε μορφή lobbying που ξεκινά με το www.fwd.us δεν αναφέρεται σε όλους τους μετανάστες. Μάλιστα προωθεί καλύτερη φύλαξη των συνόρων από λαθραία μετανάστευση. Αυτό το οποίο προωθεί είναι η ευκολότερη απόκτηση Αμερικανικής πράσινης κάρτας και κατόπιν υπηκοότητας για μια συγκεκριμένη ομάδα πιθανών μεταναστών: τους υψηλά ειδικευμένους τεχνικούς, τεχνοκράτες και επιστήμονες οι οποίοι παραμένοντες στις ΗΠΑ, μετά την νομιμότατη ανώτατη εκπαίδευσή τους εκεί, αν επιλέξουν να παραμείνουν, θα ανεβάσουν την στάθμη της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των ΗΠΑ.

Αναφέρεται, ο Zuckerberg, συγκεκριμένα στα 50%-60% του συνόλου των φοιτητών στην ανώτατη εκπαίδευση, οι οποίοι έρχονται από άλλες χώρες και οι οποίοι βρίσκονται ήδη, νόμιμα, σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, αλλά θα πρέπει να φύγουν στο τέλος των σπουδών τους και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Το www.fwd.us θέλει, απλά, να το κάνει πιο εύκολο να μείνουν στις ΗΠΑ όσοι από τους φοιτητές ανώτατης εκπαίδευσης θα το ήθελαν.

Γράφει ο Zuckerberg, εδώ:

We need a new approach, including:

- Comprehensive immigration reform that begins with effective border security, allows a path to citizenship and lets us attract the most talented and hardest working people, no matter where they were born.

- Higher standards and accountability in our schools, support for good teachers, and a much greater focus on learning about science, technology, engineering and math.

- Investment in breakthrough discoveries in scientific research, and assurance that the benefits of the inventions belong to the public and not just the few.

Border security, better education. Το Βήμα όμως όπως θα δείτε με μια απλή ανάγνωση του άρθρου, δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για κάτι διαφορετικό. Στην επιεικέστερη περίπτωση το άρθρο του Βήματος είναι θωλό και επιφανειακό -όταν διαβάσει κανείς τα αρχικά άρθρα στα οποία αναφέρεται.

Φόρτσα Ελλάντα!

Τι φταίει η κοινή γνώμη αν οι πληροφορίες οι οποίες την διαμορφώνουν παρουσιάζονται από τους ανεύθυνους ερασιτέχνες που διαβάζετε και ακούτε και βλέπετε κάθε μέρα; Γιατί τους ανέχεστε; Ίσως να μην αντιλαμβάνεστε καν ότι τους ανέχεστε και υποβαθμίζουν την νοημοσύνη σας.

Από την άλλη μεριά, όσον αφορά οποιοδήποτε θέμα στο Ελλάντα, γιατί να χάνει κανείς την ώρα του σε λεπτομέρειες όταν μπορεί να αρπάξει ένα γλειφιτζούρι και να τρέχει.

Η προσωπική μου εμπειρία με το Ελλάντα και την Μεσόγειο γενικότερα προτείνει, σε 'μένα τουλάχιστον, ότι δεν έχει σημασία η ουσία, ή καν η ανταλλαγή απόψεων, αλλά το τρέξιμο με ένα γλειφιτζούρι στο χέρι. Να φωνάξει κανείς, να επαναλάβει ξανά και ξανά, το τι νομίζει για όοοοολα τα θέματα, όχι για να τα συζητήσει και να μορφώσει σφαιρικότερη γνώμη, αλλά απλά για να συνεχίσει το τροπάριο της επανάληψης ώστε να ακούει τον εαυτό του/της να μιλάει για να χαίρεται...

Πάντοτε (εννοώ πάντοτε με τις απαραίτητες ελάχιστες εξαιρέσεις), όταν συζητώ, ιδίως ομιλώντας δια ζώσης ή από το τηλέφωνο, με έναν/μία Έλληνα/Ελληνίδα, για ένα θέμα, ο/η συζητητής μου θα αρχίσει να μιλάει. Να μιλάει. Να μιλάει, να πηδάει από το ένα θέμα στο άλλο χάνοντας τον ιρμό. Να μιλάει... Ο μόνος τρόπος να απαντήσω είναι να τον/την διακόψω. Και όταν πάρω την ανεπιθύμητη απόφαση να τον/την διακόψω αντιμετωπίζω την ανάγκη αγώνα δρόμου μερικών δευτερολέπτων να προλάβω να πω κάτι πριν με διακόψει ο/η συζητητής για να συνεχίσει ...το τροπάριό του/της χωρίς σημασία ή αναγνώριση για τα λίγα που πρόλαβα να προσθέσω.

Και τα μπλογκ δεν πάνε πίσω: αν και εδώ σταματάς μετά από ένα σεντόνι γιατί δεν το παίρνει το blogspot, η επιμονή στο τροπάριο χωρίς αναγνώριση -ή την διαστρέβλωση πολλών από τα αντικρούοντα επιχειρήματα ζει και βασιλεύει. Δόξα τω θεώ των μπλογκ δυό τρείς που το κάνανε πολύ αυτό δεν σχολιάζουν πλέον εδώ από καιρό. Κάτι είναι κι αυτό.

Και μετά συζητώ με κάποιον/κάποια Αγγλοσάξονα, ή κάποιον/κάποια που ζει σε Αγλοσαξονική κοινωνία και την έχει κατανοήσει. Λέει δυό τρεις φράσεις και σταματάει. Σιγή! Περιμένει εμένα να απαντήσω (Αν είναι δυνατόν!)

Έχω πλέον, πραγματικά, σταματήσει να ενδιαφέρομαι, Ελληνιστί.

Τα χρόνια που μου απομένουν θέλω να τα περάσω συζητώντας.