Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουνε στην επιλεγμένη πατρίδα μου. Οι εκλογές γίνονται εδώ και δύο αιώνες την προκαθορισμένη ημέρα, κάθε τέσσερα χρόνια. Βρέξει, χιονίσει. Μα να χτυπηθούνε κάτω όλοι, την προκαθορισμένη ημέρα θα γίνονται οι εκλογές. Κάθε τέσσερα χρόνια.
Όχι μόνο αυτό, αλλά ο διάδοχος του αρχηγού, σε περίπτωση που ο αρχηγός τα κακαρώσει, ή τον φάνε λάχανο πριν τελειώσει η θητεία του, εκλέγεται μαζί με τον αρχηγό, για καλό και για κακό. Και αν χρειαστεί να υπηρετήσει, η θητεία του τελειώνει την μέρα που θα τελείωνε ούτως ή άλλως η περίοδος. Και ο αρχηγός πάνω από δύο φορές δεν μπορεί να βάλει υποψηφιότητα. Τέρμα. Πάει σπίτι του και χτίζει Προεδρική Βιβλιοθήκη.
Ά! και, ενώ εκλογές γίνονται την πρώτη Τρίτη του Νοεμβρίου, η κυβέρνηση αλλάζει δυόμισι μήνες μετά, τον Ιανουάριο. Στο εν τω μεταξύ η παλιά κυβέρνηση παραμένει και παραδίδει γραφεία, χαρτιά και ιστορίες, σε ενεργή συνεργασία με την επόμενη. Άκουσον-άκουσον.
Στην Ελλάδα εκλογές γίνονται όποτε θέλει ο κάθε αρχηγός, και το κράτος διαλύεται πριν τις εκλογές. Την δε επομένη, μπαίνουν μέσα οι καινούργιοι να παραλάβουν την "καμένη Γη"... Στην Ελλάδα έχετε μάλιστα δύο αρχηγούς, ο ένας αληθινός και ο άλλος μαριονέτα για τα μάτια. Μάλιστα η μαριονέτα δεν εκλέγεται από τον λαό αλλά επιλέγεται από τους σκηνοθέτες του κουκλοθέατρου σκιών με την τρομοκρατική πρόταση: "ή αυτός που θέλουμε εμείς, ή... συμπληρώστε κατά το δοκούν: ή, [χάος], [χρεοκοπία], [τανκς], κλπ".
Λέγεται ότι ο Σαμαράς προσπαθεί να ενορχηστρώσει εκβιασμό έναντι των ψηφοφόρων για να φοβηθούνε τον τσίπρα. Δεν νομίζω. Ο Σαμαράς μου φαίνεται, απλά, λέει "Άη στο διάλο" στην Τρόικα που δεν του κάθισε, κι εκείνος δεν έχει άλλη επιλογή, εκτός από μία ζαριά (την συνιθισμένη και τιμημένη από τον χρόνο Ρωμαίικη ζαριά...) --μιά και το Σύνταγμα επιτρέπει εκλογές κάθε που βάζει βοριά στην Αττική... Εσείς είτε έτσι είτε αλλιώς, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τα ίδια θα περνάτε. Αλλά οι εκλογές, και περισσότερο η απειλή των εκλογών, κρατάει το ενδιαφέρον, σαν Τούρκικο σήριαλ στην τηβού.
Μα ρε παιδιά, τι σόι πολίτευμα είν' αυτό;
Το Σύνταγμα στα γαριδάκια το βρήκατε; ή στα Κορν Φλέηκς;
Το Πολίτευμα είναι μια χαρά, δεν φταίει αυτό, άλλα είναι που φταίνε, δεν είναι η Προεδρευομένη από την Προεδρική Δημοκρατία που κάνει τη ζημιά, εδώ, μα καθόλου όμως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορίες:
1. Μέσα σε όλα αυτά που λες, η φωτογραφία της ΡΗΜΑΔ, ε συγνώμη, της ΔΗΜΑΡ, που κολάει;
2. Ο Σαμαράς με αυτή την κίνηση λέει "αϊ στο διάολο στην Τρόικα"; Δημήτρη, να 'σαι καλά, μου έφτιαξες το κέφι βραδιάτικο :)))
1. Ήταν η μόνη φωτογραφία σκιάς που βρήκα. Και *έχει* και σημαντα μηνύματα, όπως "Αριστερά' και "Δημοκρατία"!
Διαγραφή2. Έ, σκέφτηκα μόνο ο alexis θα τους στέλνει στο διάαολο;;; Τι λέμε τώρα.
3. Κάθε πρώτη Τρίτη του Νοεμβριου μια φορά κάθε 4 χρόνια. Βρ'εξει-χιονίσει :-)
Uhmm... Το πολίτευμα ειναι μια χαρά, συγκρινόμενο με τι; με κάποιον που είναι κλεπτομανής, έχει πάρκινσον και βρίσκεται σε κομμα στο νοσοκομείο; Και... ποιά είναι τα άλλα που φταίνε;
ΔιαγραφήΔύο ορθογραφικά λάθη ήταν ηθλημένα. Βρήκες ποιά;
Διαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω δεν ανέφερα αυτά που φταίνε, ούτε το συνέκρινα με κάποιο άλλο, εγω είπα ότι το ελληνικό Πολίτευμα ειναι μια χαρα, δεν κατηγόρησα κανένα αλλο ως λιγότερο καλό
Η Προεδρευομένη Δημοκρατία έχει διαφορες απο την Προεδρική, αλλά δεν θα έπαιρνα θέση υπερ της μίας ή της άλλης, μια χαρά μπορεί να λειτουργεί το ένα και μια χαρά και το άλλο, αλλού είναι το πρόβλημα της Ελλαδας.
κι αν ειναι να γίνονται εκλογές κάθε τόσο γιατί η ανικανότητα των κυβερνώντων ειναι τόσο μεγάλη που δεν μπορούν να ξεμπλεξουν δυο γαϊδουριών άχυρα , τότε εκλογές ας γίνονται και κάθε μέρα, δεν είναι το Πολίτευμα η αιτία, μην τα μπερδεύουμε
Τώρα κατάλαβα που το πας... Εγώ το πήγα αλλού:
Διαγραφή- Έγραψες ότι το πολίτευμα είναι μια χαρά.
- Είναι κοινή γνώση ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χαρά.
- Έκανα την υπόθεση ότι ένα μια χαρά πολίτευμα θα διατηρούσε και την χώρα μιά χαρά, και ταύτισα την μη-χαρά της χώρας με το πολίτευμα που την επιτρέπει (την μη-χαρά).
-Βάση του προηγούμενου συλλογισμού σε ρώτησα με τι συγκρίνεις το μη-χαρά για να το βγάλεις μιά χαρά. (Οπωσδήποτε, συγκρινόμενη με, φερ' ειπείν, το Αφγανιστάν, και η Ελλάδα σαν χώρα είναι μια χαρά, και το πολίτευμά της επίσης)
Όμως βλέπω ότι στο σκεπτικό σου διαχωρίζεις το πολίτευμα, που είναι μιά χαρά, από την χώρα, που δεν μπορείς να αρνηθείς ότι είναι μη-χαρά.
Δηλαδή, εγώ λέω ότι αν η χώρα δεν είναι μιά χαρά φταίει το πολίτευμα, και, αν κατάλαβα καλά εσύ λές ότι αν δεν πάει καλά η χώρα φταίνε άλλα πράγματα και όχι το πολίτευμα.
Αμ' έλα που εγώ θέλω πολίτευμα και πολίτες παντρεμένους και υπεύθυνους ο ένας για το άλλο, και το ένα για τους άλλους... και πολίτευμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του χαρακτήρα της χώρας... προβλέποντας τι μπορεί να πάει στραβά και αποτρέποντάς το.
Πολιτεύματα που μπορούν να είναι μιά χαρά θεωρητικά, αλλά επιτρέπουν στους πολίτες να τα κάνουν τόσο θάλασσα, μου θυμίζει το παιδί που του έφυγε από το χέρι ο σπάγκος και άρχισε το μπαλόνι με το αέριο να ανεβαίνει στον ουρανό, και ο μπαμπάς του λέει ότι δεν φταίει το μπαλόνι αλλά το ανεπρόκοπο το παιδάκι που το άφησε να πετάξει μακριά.
Εγώ λέω ότι φταίει ο σχεδιαστής του μπαλονιού που δεν είχε προβλέψει σπάγκο που να συνδέεται μονίμως με το χέρι του παιδιού :-)
...και τώρα που τα ξαναδιαβάζω τα σχόλια, μία λεπτομέρεια. Εγώ ο κακομοίρης δεν είπα ποτέ αν θέλω προεδρευομένη, προεδρική, προεδρούσα, προεδρόκεντρη ή πρωθυπουργούμενη. Το μόνο που είπα είναι ότι υπάρχει κάτι το συζητήσιμο εις ύμνον του να είναι σταθερές οι ημερομηνίες εκλογών, και να μην γίνονται εκλογές σαν στρατηγική εκβιασμού του κάθε διεφθαρμένου. Ναι, είπα και ότι ο πρόεδρος στην Ελλάδα ως συμβολική θέση είναι άσχετη, ή τουλάχιστον μέχρι στιγμής φαίνεται να μην έχει την οποιαδήποτε σημασία.
Διαγραφή