Ξεγύμνωμα

Ένα γεγονός το οποίο είναι λίγο –αν καθόλου μάλιστα γνωστό στην Ελλάδα είναι ότι η Δυτική «Δημοκρατία» όπως την γνωρίζουμε σήμερα δεν ξεκίνησε από την Αρχαία Αθήνα. Το Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα δεν «ανακαλύφτηκε» από την Ευρώπη παρά γύρω στον δέκατο έκτο αιώνα. Η δυτικές δημοκρατίες σήμερα κατάγονται απ’ ευθείας και είναι συνδεδεμένες με τον δέκατο τρίτο αιώνα και την Μάγκνα Κάρτα.

Οι δυτικοί αποδίδουν φόρο τιμής και θαυμασμό στην δημοκρατία της Αρχαίας Αθήνας, αλλά δεν εννοούν ότι οι σημερινές Δυτικές δημοκρατίες κατάγονται σε ευθεία γραμμή από εκεί. Άλλο το ένα άλλο το άλλο.

Άλλωστε, κατά πόσον άραγε ήταν πρώτη; Η πρώτη συνέλευση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας έγινε το 508 Προ Κοινής Εποχής (Προ Χριστού) αλλά… η πρώτη συνέλευση της Ρωμαϊκής Συγκλήτου, της Αντιπροσωπευόμενης Δημοκρατίας (Ρεπούμπλικα) έγινε στην Αρχαία Ρώμη το 509 ΠΚΕ, ένα χρόνο νωρίτερα. Και οι σημερινές Δυτικές δημοκρατίες, οι περισσότερες είναι μοντέλα Ρωμαϊκά και όχι Αθηναϊκά. Αντιπροσωπευόμενες Δημοκρατίες με Κοινοβούλιο και Γερουσία (ή, Βουλή των Λόρδων κλπ.).

Ξέρω, ξέρω, πολλοί αναγνώστες ήδη διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και με μουντζώνουνε. Ησυχάστε. Έχετε δίκιο. Κρατήστε τα ιμάτιά σας ανέπαφα. Αν επιμένετε. Όμως, επίσης επιμένουν και οι Ιστορικοί της δύσης, όπως επιμένουν και τα γεγονότα. Ο Βασιλιάς Ιωάννης και οι Άγγλοι Βαρόνοι του 1215 δεν είχαν και πολύ ιδέα περί Περικλή. Και ήταν δική τους ιδέα. Δεν την αντέγραψαν από την Αθήνα (απλά ο Ιωάννης πήδαγε τους Βαρόνους και οι Βαρόνοι είχανε κουραστεί και θέλανε να κρατήσουν και κανένα νόμισμα για το πουγκί τους).

Από την Μάγκνα Κάρτα του 1215 μέχρι σήμερα έχουν περάσει 800 χρόνια. Και η πρώτη σύγχρονη Δυτική Δημοκρατία είναι η Βρετανική. Ναι, οι νεοέλληνες έχουν δίκιο να μην τους πάνε τους Βρετανούς καθόλου γιατί είναι τόσο …διαφορετικοί. Αλλά, απλά, ίσως θα έπρεπε να είχαν κάτσει στα νότια Βαλκάνια και να μην παριστάνουν τους Δυτικοευρωπαίους.

Για να μην πάμε και στο ότι ούτε η σημερινή Ελληνική Δημοκρατία έχει και πολύ σχέση με την Αρχαία Αθηναϊκή. Η Αρχαία Αθήνα, αφ’ ενός, απέκτησε δύναμη λόγω των Αμφικτιονιών της (κάτι που σήμερα θα ονομαζόταν αυτοκρατορία ή και ιμπεριαλισμός α-λά Βρετανία ή ΗΠΑ). Και στην σημερινή Ελληνική Δημοκρατία δεν χρειάζονται ούτε βουλευτές ούτε αντιπολίτευση. Μόνο «Πρωθυπουργός» χρειάζεται και κανείς άλλος. Διότι, αγαπητοί μου, στην Βουλή των Ελλήνων το κυβερνόν κόμμα (ή συνεργασία κομμάτων) κάνει-ψηφίζει ότι λέει ο Πρωθυπουργός, ή, αλλιώς, οι βουλευτές διαγράφονται. Και η αντιπολίτευση ποτέ δεν μπορεί να περάσει το δικό της. Άρα, τι χρησιμότητα έχουν οι βουλευτές και η αντιπολίτευση στον χαβαλέ την νέας Ελλάδας; Μπούγιο και βαβούρα αλλά τίποτα το ουσιαστικό.

Η Βρετανία λοιπόν είναι η μητέρα των σημερινών δυτικών Δημοκρατιών. Αλλά όχι μόνο! Η Βρετανία είναι επίσης μητέρα του Μαρξισμού (και του απορρέοντος κομουνισμού και σοσιαλισμού)! Που νομίζετε ότι ζούσε και από που νομίζετε ότι βρήκε την έμπνευσή του και τα παραδείγματά του ο φίλος μας ο Καρλ; Ο οποίος αναπαύεται στο Κοιμητήριο του Χάηγκέητ στο βόρειο Λονδίνο… Και ποιους προσπάθησε πρώτους-πρώτους να εκπαιδεύσει και να οργανώσει;

Μεταξύ των Δημοκρατικών πολιτευμάτων, της αρχής του νέου Ιμπεριαλισμού, του Μαρξισμού, της δομής του Δικαίου κλπ., οφείλουμε τις σημερινές Δυτικές κοινωνίες μας και την δομή των οικονομιών μας στην Βρετανία και στους Βαρόνους των οποίων τα κτήματα και τις περιουσίες πιλάτευε ο Ιωάννης μέχρι που τον σταματήσανε με την Μάγκνα Κάρτα πριν 800 χρόνια.

Στους Βρετανούς και τους Νορμανδούς του Γουίλιαμ οφείλουμε το Δυτικό «σήμερα». Σίγουρα όχι στους Γερμανούς! Και σίγουρα όχι στους Ιταλούς (εκτός ίσως από την συνεισφορά τους με την οργάνωση της Μαφίας…) Και οπωσδήποτε όχι στους Γάλλους που τα κάνανε θάλασσα με την επανάστασή τους όπου το γυρίσανε σε λουτρά αίματος με δικαστήρια κουκλοθέατρα και μετά σε αυτοκρατορία, και μετά πίσω σε δημοκρατία και μετά πάλι αυτοκρατορία… και άντε πάλι δημοκρατία… Και όχι στην Ελλάδα η οποία πήρε τα πρώτα δανεικά το 1824, έκανε την πρώτη χρεοκοπία το 1826 και το πρώτο της μνημόνιο το λέγανε Όθωνα.

Η Βρετανία μας έχει δώσει και λογοτεχνία και φιλοσοφία, από Σαίξπηρ ως Ντίκενς, από και από Σω ως Ώστεν και Μπάϊρον… και τόσους, μα τόσους άλλους. Και τον Γουάιλντ που έγραψε το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέη.

Μόλις πριν λίγες μέρες το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέη έγινε πολύ επίκαιρο γιατί ξαφνικά είδαμε την Αγγλία να ξεγυμνώνεται και να επιδυκνύει την ασχήμια του Ντόριαν Γκρέη υπο την μορφή του ρατσισμού, του εθνικισμού, της ανιδεότητας και της ηλιθιότητας που έκαναν ικανό μέρος των 17.410.742 ψηφοφόρων του Brexit να ψηφίζουν χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα τι ψηφίζανε.

Τώρα που η Μεγάλη Βρετανία θα γίνει Μικρή Αγγλία, τι θα σημαίνει άραγε αυτό για τον Δυτικό κόσμο; Υπάρχουν άραγε αρκετές βάσεις για να επιζήσουν οι κοινωνίες μας ή οδεύουμε όλοι προς Σκοτεινούς Αιώνες και αλληλοσπαραγμό σε απομονωτισμό και φτώχια;