Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015

Απολογισμοί









Τελικά ο μικρός το είχε και δεν του φαινότανε.
Δεν πιστεύω πως είχα κάνει λάθος γι' αυτόν, βάση του τι υπήρχε για να κρίνει κανείς, αλλά δεν πίστευα ποτέ πως στην χειρότερη, πιο δύσκολη στιγμή, με υπερβολικές απαιτήσεις πάνω του, πνευματικές, φυσικές, και συνείδησης, όπως και διανόησης, θα μπορούσε να περάσει τις συμπληγάδες και να βγει αλλαγμένος προς το καλύτερο, μεγαλύτερος, υπερκομματικός χωρίς να αγνοεί το κόμμα του. Να γίνει πραγματικός ηγέτης.
Αδιάφορο το τι μπορεί να σκεφτόταν, να υπολόγιζε, να σχεδίαζε... όταν ήρθε η στιγμή έκανε και κάνει το σωστό. Και μάλιστα αριστοτεχνικά.
Αν πράγματι είπε αυτό που ακούγεται ότι είπε αναφερόμενος σε συγκεκριμένα άτομα στο κόμμα του, ότι "έμπλεξα με τρελούς", ίσως εκείνη να ήταν η στιγμή, την περασμένη βδομάδα, που ξεκίνησε η μεταμόρφωση.
Όσο και να γράφω από την καρδιά και να προσπαθώ να γράφω όσο πιο σωστά μπορώ, έχω κι εγώ τα όριά μου στα οποία φτάνω όταν πιάνει κόκκινο το μπουλσιτόμετρο... Ευτυχώς υπάρχουν άλλοι που γράφουν πολύ καλύτερα από εμένα, και ευτυχώς ανάμεσά τους υπάρχουν και Αριστεροί που τιμούν την Αριστερά. Σαν παράδειγμα, διαβάστε αυτό το κείμενο του Zaphod. Από τα κείμενα που τόσο θα ήθελα να έγραφα εγώ, αλλά δεν φτάνω. Ίσως κάποτε :-)
Δεν θέλω να πιστεύω το προφανές, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πέθανε [και δεν το ξέρει] - (αν και είναι δύσκολο να αντικρούσει κανείς την λογική της ρήσης). Θα ήθελα να πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων που αλλάζει εξελικτικά. Σαν τον Αλέξη Τσίπρα.
Θα υπάρξουν βέβαια εκείνοι που θα πιστέψουν ότι προδόθηκαν και θα ψάξουν για τον επόμενο ΣΥΡΙΖΑ... τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ας πούμε. Χρειάζονται κι εκείνοι. 












4 σχόλια:

  1. Αυτό που πλέον κουράζει αφάνταστα είναι αυτά τα μοιρολόγια για το τι θα απογίνουμε και το ποια θα είναι και επόμενη ημέρα του Σύριζα, ειδικά για το τελευταίο είχαμε μεγάλη καούρα ξέρεις.

    Ας στρωθούμε στη δουλειά κι ας πάρουμε το μάθημά μας επιτέλους. Αν κάποιος το θεωρεί αυτό ηττοπάθεια και μοιρολατρία, ας κατέβει πάλι στους δρόμους και ας ξεκινήσουμε το ίδιο τροπάριο από την αρχή. Το να αποδέχεσαι την ήττα σου είναι γενναία στάση και μέσα από αυτό μαθαίνεις και αγωνίζεσαι για το καλύτερο και με πιο αγωνιστική διάθεση μάλιστα.

    Η χώρα χρειάζεται εκ θεμελίων αναδιοργάνωση, δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση η κατάντια μας, αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσει κανείς, ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το νοικοκύρεμα του σπάταλου κράτους μας και της προκλητικής αδιαφορίας της Πολιτείας να προστατεύσει τους τίμιους αυτού του τόπου οι οποίοι σηκώνουν όλο το σταυρό του μαρτηρίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με βρίσκεις σύμφωνο, με (ως συνήθως) διευκρινήσεις.

      Τα μοιρολόγια κουράζουν μεν, αλλά είναι απαραίτητο μέρος της ενηλικίωσης μέρους μιάς κοινωνίας.

      Η επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ έχει σημασία γιατί ταυτίζεται με το επόμενο σκαλοπάτι αυτής της κοινωνίας. Κι αν δεν έχουμε καούρα για τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε καούρα για το που θα πάει η κοινωνία και η πολιτική σκηνή των οποίων ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν καθοριστικό μέρος και καταλύτης.

      Τα παρακάτω το έγραφα για καινούργια ανάρτηση καθώς ήρθε το σχόλιό σου, αλλά είπα να τα βάλω σαν απάντηση εδώ, και βλέπουμε τι θα κάνω για επόμενη ανάρτηση :-)

      Τελικά ποιός έχει κερδίσει την φάση; Μάλλον η Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, και ο Αλέξης Τσίπρας.

      - Η Ελλάδα παραμένει στο Ευρώ και απέφυγε την μ-ο-ν-α-δ-ι-κ-ή άλλη λύση, την άτακτη χρεοκοπία και ην καταστροφή.

      - Όλοι στο εξωτερικό, από θεσμούς ως κυβερνήσεις μιλάνε πλέον ανοιχτά και (σχεδόν) προγραμματίζουν (στα γρήγορα;) για κούρεμα ή/και μεγάλη αναβολή ωρίμανσης, και αναδιάρθρωση χρέους. Πρωτοστατεί δε, το ΔΝΤ. Δεν υπήρχε αυτό το κλίμα και ανοιχτή παραδοχή πριν λίγες εβδομάδες. Δεν το ξέρανε από μήνες και χρόνια; φυσικά το ξέρανε, αλλά, η νοοτροπία και οπτική ήταν ότι πρώτα έπρεπε η Ελλάδα να κάνει τα πρέποντα (να δείξει και λίγο σεβασμό προς εκείνους που με τα λεφτά τους θα την σώσουνε), και μετά να λεχθούν όλα αυτά.

      - Έρχονται λεφτά, 7 δις γέφυρα, 35 δις επενδύσεις και 70-80 δις επί τρία χρόνια.

      - Το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα αλλάζει άμεσα, με ομοψυχία και καινούργια πρόσωπα.

      - Η Ελλάδα απέκτησε όλως εξάφνως έναν από κοινή και ευρεία παραδοχή (ή ανοχή) ηγέτη.

      - Μεγάλο μέρος εκείνων που υπεροπτικά, εκδικητικά και φαντασιόπληκτα υποστήριζαν τόσα χρόνια τις μπούρδες του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, ενηλικιώθηκαν, ή τουλάχιστον έβγαλαν τον σκασμό. Οι υπόλοιποι που επιμένουν, παίζουν τώρα τόσο μικρό ρόλο που είναι για λύπηση.

      Δεν πήγε και άσχημα.

      Οι μεγάλοι χαμένοι, που θα μπορούσαν να είχαν παίξει σημαντικό ρόλο αλλά επέλεξαν την αυτοκαταστροφή, και την παρά τρίχα καταστροφή της Ελλάδας, είναι οι Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνης. Την Ραχήλ δεν την βάζω στην λίστα με τους άλλους τρεις γιατί οι άλλοι είναι τραγικοί ενώ η Ραχήλ απλά γελοία.

      Διαγραφή
  2. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παραμένει ο κυβερνητικός εταίρος του Τσίπρα, οι ΑΝΕΛ, που βέβαια ψήφισαν ΝΑΙ γιατί αλλιώς ξέρουν πως αν αποχωρήσουν από την κυβέρνηση το μέλλον τους θα είναι ανάλογο του ΛΑΟΣ και της ΔΗΜΑΡ αλλά και από την άλλη μεριά θέλουν να εμφανίζονται και ως "αντιμνημονιακοί"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οποιοσδήποτε δεξιά της ΝΔ και αριστερά της ΧΑ είναι προδιαγεγραμμένος για τον δρόμο που χάραξε ο Καρατζαφέρης... Ο δρόμος αυτός έγινε ιδιαίτερα φαρδύς και πολυσύχναστος επί Αντωνίου του Πρώτου και Τελευταίου του Δουκάτου της Νέας Πολιτικής Δημοκρατικής Άνοιξης, η βασιλεία του οποίου χρειάστηκε κάπου 7 δις πρόσθετο χρέος και ένα δημοψήφισμα για να έρθει σε οριστικό (;) τέλος υπό τις ζητωκραυγές του πλήθους. Ανοίγοντας έτσι την αυλαία ώστε για μιά γρήγορη στιγμή να δει ο κόσμος τι θα μπορούσε να υπάρχει δεξιά της κεντροαριστεράς αν μόνο ο Μεϊμεράκης δεχόταν να γίνει πρόεδρος του χώρου...

      Όμως, τις ημέρες εκείνες, τις μεθυσμένες από ορμόνες μιας εφηβείας πρωτόγνωρης για τον Έλληνα ψηφοφόρο, η Ανεξάρτητοι Έλληνες, ή "ΑνΕλ", ή "Αν-Έλληνες", έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σαν σταθεροποιητική σαβούρα-έρμα για το καράβι της Βουλής, το οποίο, υπό την ηγεμονία εύφλεκτων και εύθραυστων φατριών, ίσα-ίσα γλύτωσε τα βράχια, με μόνο μιά-δυό γρατζουνιές, καθώς ο καπετάνιος ανέκραζε από την γέφυρα "Έμπλεξα με τρελούς" και ο ναύτης στο παρατηρητήριο, στο ψηλό κατάρτι, ούρλιαζε σε κάποιον κάτω στο κατάστρωμα να του επιστρέψει τα κιάλια και να κόψει τις μαλακίες...

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.